بیماری خودایمنی چطور به بهبودی کامل می رسد؟
بیش از 80 نوع بیماری خودایمنی تاکنون شناخته شده و با این وجود محققان علم پزشکی بسیاری از آن ها را غیرقابل درمان معرفی نموده اند. ما می دانیم بیماری های خودایمنی صرفاً ناشی از اختلال کارکرد بین سیستم ایمنی و دفاعی بدن با فرماندهی مغز است. مدل معنویت درمانی و خودشفابخشی می تواند آن اختلال را کاملاً درمان و رفع کند.
ابتدا بهتر است با انواع بیماری خودایمنی بیشتر آشنا شوید و سپس توضیح خواهیم داد که چگونه انسان می تواند مکانیسم درونی شفا را فعال کند و با خودشفابخشی (Self healing) بهبود کامل پیدا کند؛ لازم به ذکر است که سالانه صدها نفر در سراسر دنیا به این شیوه درمانی روی آورده و شفا و بهبودی کامل می یابند.
آنچه در این مقاله می خوانید:
بیماری خودایمنی چیست؟
بیماری خود ایمنی ( Autoimmune disease ) چیست؟ به صورت عادی سیستم دفاعی بدن انسان هنگامی که متوجه ورود عفونت یا ویروس می شود، بلافاصله به مهاجمان حمله می برد و از سلول های سالم بدن دفاع می کند؛ اما این اتفاق در بیماری خودایمنی برعکس می شود.
یعنی از مرکز فرماندهی مغز فرمانی اشتباه به سیستم دفاعی هسته سلول ارسال می شود و در نتیجه به سلول های سالم هجوم می برند. مثلا سیستم دفاعی بدن، یک قسمت از پوست را بیگانه تلقی می کند و سبب بروز عارضه پوستی می شود یا سلول های اعصاب مورد هجمه قرار گرفته و منجر به ام اس می گردد.
انواع بیماری خودایمنی و نوع اختلال آن ها
برخی از بیماری های خودایمنی از این قرارند:
- بیماری پسوریازیس :سلول های پوست بین 10 تا 30 روز تجدید می شوند اما در این نوع اختلال، فرماندهی مغز بسیار سریعتر دستور تجدید پوست می دهد تا جایی که این افزایش سلول های پوستی به صورت لکه های قرمز و گاهی فلس های نقره ای نمایان می شود.
- آرتروز پسوریازیس: یک التهاب مفصلی است که غالبا بر سر ناخن، مهره گردن و کمر نمایان می شود و در طول عمر همراه بیمار می ماند.
- ویتیلیگو یا پیسی: این لکه های پوستی باعث از بین رفتن رنگدانه پوست و مو می شوند. این اختلال خودایمنی این گونه رخ می دهد که ملانوسیت های بخشی از پوست که رنگدانه تولید می کنند، مورد حمله سیستم دفاعی بدن قرار می گیرند و آن ناحیه سفید می شود.
- ام اس (MS): ام اس حاصل یک اختلال اعصاب است چراکه سیستم ایمنی بدن به جنگ با سلول های عصبی سالم می رود و این فرآیند در بدن به صورت بی حسی عضلات نمایان می شود تا جایی که شخص را زمین گیر می کند.
- روماتیسم مفصلی: نوعی آرتروز است که در آن سیستم ایمنی بدن به مفاصل حمله می کند و دردها آغاز می شود. گاهی این اختلال خودایمنی خود را با گرما، قرمزی نیز نشان می دهد.
- تیروئید هاشیموتو: این یک اختلال مزمن است که با علائم تورم و التهاب غده تیروئید و افزایش وزن و ریزش مو خود را نشان می دهد.
- دیابت نوع یک: این هم یک اختلال است که سیستم دفاعی بدن به سلول های تولید کننده انسولین در لوزالمعده آسیب می زند.
- کم خونی خطرناک: علت آن تهاجم سلول های ایمنی بدن به دیواره معده است.
درمان بیماری خودایمنی پوستی
پوست به عنوان گسترده ترین اندام بدن و اولین خط دفاعی ما در برابر عفونت ها، نقش حیاتی در سلامتی ما ایفا می کند. متاسفانه بخش قابل توجهی از بیماری های خودایمنی، پوست را نیز درگیر می کند و به دلیل اهمیت زیبایی این اندام، درمان آن نیز ضرورت دوچندان پیدا می کند.
در این نوع بیماری، سیستم ایمنی بدن دچار اختلال شده و به جای حمله به عوامل خارجی، به سلول های سالم پوست حمله می کند و منجرّ به بیماری خودایمنی پوستی مانند پسوریازیس می شود.
درحالی که پیش تر روش های پزشکی برای کنترل علائم آن ها ارائه شده، در حال حاضر توجه به مفهوم شفا و الگوی خودشفابخشی بیماری افزایش چشمگیری پیدا کرده و بیمار می تواند بهبودی خود را هرچه سریعتر پیدا کند.
روش های رایج درمان
این بیماری ها در قرن 21 بطور رسمی شناخته شدند اما علم پزشکی نوین هنوز برای بیشتر بیماری های خودایمنی روش درمان قطعی نیافته و تلاش می کند تا از پیشروی آن جلوگیری کند.
در پزشکی گفته می‌شود که علت این بیماری‌ها، حمله سیستم ایمنی بدن به سلول‌های خودی است. بنابراین، نزدیک‌ترین راه درمان این بیماری‌ها، سرکوب سیستم ایمنی و دفاعی است. برای این کار، داروهایی تجویز می‌شود که فعالیت سیستم ایمنی را کاهش می‌دهد. نوع دارو و مقدار آن بسته به نوع بیماری و شدت آن متفاوت است.
تاکنون بیش از 80 نوع بیماری خود ایمنی تشخیص داده شده و به فراخور هر بیماری، درمانی پیشنهاد شده از جمله:
- داروهای ضد التهابی و مسکن درد
- داروهای سرکوب سیستم ایمنی
- عمل جراحی
- انجام رژیم غذایی و ورزش
- روش خودشفابخشی یا Self Healing : منشأ بیماری شناخته و رفع می گردد.
در مقایسه بین شیوه های پزشکی نوین با روش خودشفابخشی می توان گفت که آن شیوه ها بر علائم و نشانه های بیماری متمرکز هستند و تاثیر بر جسم می گذارند و عوارض جانبی نیز بر بدن باقی خواهند گذاشت. اما روش خودشفابخشی متمرکز بر ریشه و علت بیماری است و تاثیر مفید روحی و ذهنی دارد و نداشتن عوارض جانبی می تواند یکی دیگر از مزایای آن باشد.
| مقایسه شیوه درمان | درمان پزشکی نوین | سلف هیلینگ |
|---|---|---|
| تمرکز | علائم و نشانه ها | ریشه بیماری |
| تاثیر | جسم | روح و ذهن |
| ماندگاری درمان | ممکن است دوباره عود کند | درمان برای همیشه |
| عوارض جانبی | هر دارو عوارض مخصوص دارند | بدون عوارض جانبی |
روش درمانی خودشفابخشی
اما از یک نگاه می توان تمام انواع این مریضی را در منشأ و ریشه مشترک بین همه آن ها دنبال کرد و آن علت نقص سیستم ایمنی و دفاعی بدن بیماران است.
بنابراین چنانچه آن علت و اساس را رفع کنیم، علائم و نشانه های عارضه نیز مرتفع خواهد شد و منشأ آن به تصریح همه محققان چیزی نیست جز یک اختلال از جانب مغز و دستوری نادرست که سایر سلول ها را موظف به اطاعت نموده است.
الگوی شفا می گوید: مکانیسم شفا از همان جایی فعال می شود که بیماری از آن برخاسته و آن درون بدن انسان است لذا دارودرمانی تنها راه برای درمان این بیماری ها نیست.
آیا خود ایمنی قابل انتقال و یا ارثی و ژنتیک است؟
با شناخت منشأ بروز این عارضه باید گفت طبعاً نمی تواند مُسری و قابل انتقال باشد اما در بیشتر انواع آن گفته شده که ممکن است منشأ ژنتیک و ارثی داشته باشد و از طریق پدر یا مادر به فرزند منتقل گردد.
در گذشته گفته می شد که انسان محکوم ژن ها است و در صورت فعال شدن ناگزیر باید بیماری را بپذیرد اما امروزه با پیشرفت علم باید گفت که ژن ها به تنهایی حق انتخاب و تصمیم گیری ندارند و ما می توانیم در نقش گرفتن و فعال شدن ژن ها دخالت کنیم.
بدون تردید روش خودشفابخشی با فعال شدن مکانیسم شفا از فعال شدن ژن های منتقل بیماری پیشگیری و در صورت ابتلاء به اختلال یا بیماری خودایمنی تمام عوامل آن اختلال را پاکسازی خواهد کرد.
