پیشگیری از عوامل اختلال دوقطبی | بررسی عامل ژنتیکی

اگر نسبت به عوامل اختلال دوقطبی پیشگیری آگاهانه داشته باشیم می توان از بروز آن جلوگیری نمود. باورهای نادرست مانند تاثیر حتمی عامل ژنتیکی و انتقال ژن دوقطبی از والدین به فرزندان یکی از باورهایی است که بر سلامت خانواده و درمان این اختلال سایه افکنده است. در این مقاله خواهیم دانست که عوامل بروز اختلال دوقطبی یا بایپولار چیست و چگونه از آن پیشگیری کنیم؟

عوامل اختلال دوقطبی چیست؟

برای کسی که تاکنون به این اختلال دچار نشده، می توان تمام عوامل و علل بروز آن را در سه مورد جمع نمود:

1. عامل ژنتیکی
2. فشار های عصبی و استرس طولانی مدت
3. استفاده از مواد روان گردان

این مطالعه به ما نشان خواهد داد که هر یک از عوامل اختلال دوقطبی چقدر موثر خواهد بود و چگونه پیشگیری از بروز آن داشته باشیم؟

عوامل ژنتیکی در اختلال شیدایی

برخی تاکید دارند بر این که عامل انتقال ژنتیکی، تنها عامل اختلال دوقطبی یا شیدایی است و اگر یک نفر از والدین دارای این عارضه بود باید منتظر بروز آن در فرزندان نیز بود.

اما این نظر علمی نیست و با یک استقراء ناقص هم می توان فهمید که بسیاری از افرادی که دچار شدند حتی یک نفر در خانواده آنان و پدران و مادران آنان این مشکل را نداشتند. از طرفی نیز چه بسیار افرادی که از والد دوقطبی به دنیا آمدند اما گرفتار این عارضه نشدند.

به علاوه در علم اپی ژنتیک می گویند: در صورتی ژن های دارای اطلاعات بیماری در سلول ها فعال می شوند که عوامل بیولوژیکی و خارجی، سلول و اندامک های آن را تحت تاثیر قرار دهد و در غیر این صورت اطلاعات داخل DNA خوانده نخواهد شد.

عامل ژنتیکی ممکن است تاثیرگذار بر اختلال دوقطبی باشد اما با مطالبی که بیان شد نتیجه می گیریم که عامل اصلی نیست؛ پس خانواده هایی که به دنبال پیشگیری از بروز عوامل اختلال دوقطبی در کودکان هستند، با شناخت و آگاهی کامل می توانند به مطلوب خود برسند و جای  نگرانی نیست.

آیا عامل مواد روانگردان در بایپولار موثر است؟

مصرف مواد روانگردان مثل ماریجوانا هم نمی تواند به تنهایی عامل اصلی Bipolar باشد چرا که بسیاری از مبتلایان اصلاً اهل مواد مخدر نیستند.

عامل استرس و فشارهای عصبی

نقطه مشترک تمام افراد مبتلا به اختلال دوقطبی، تجربه فشار عصبی شدید بوده است ولذا عامل استرس و فشارهای عصبی را می توان مهمترین عوامل اختلال دوقطبی دانست. این مطلب چنان اهمیت دارد که می توان گفت عوامل استرس زا حتی ژنتیکی این بیماری را می تواند فعال و خوانا کند.

برای فعال شدن ژن های دوقطبی یا هر اختلال ژنتیک دیگر، میزان مشخصی از یک نوع فشار عصبی مشخص همانند استرس یا اندوه نیاز است و آن فشارها نقش پسورد یا کد را دارند.

پس در واقع همین عامل فشار عصبی انباشته شده باعث بروز سایر عوامل اختلال دوقطبی مانند عامل ژنتیکی و یا اختلالات شیمیایی داخل بدن مثل کاهش لیتیوم شده است.

چرا می گویند دوقطبی درمان نمی شود؟

چرا با وجود شناخت هر یک از عوامل اختلال دوقطبی باز هم در پزشکی نوین پیشگیری و درمانی برای آن مطرح نیست؟ جواب این سوال به شیوه شناختی علم پزشکی بازمی گردد چراکه برای درمان به معلول و نتیجه نگاه می کنند و به علت و ریشه آن اختلال نمی پردازند.

مثل اینکه در واقع، فردی فشار عصبی زیادی دارد و همین باعث ترشح زیاد کورتیزول شده و کورتیزول باعث اختلال در سیستم ایمنی بدن شده و در نتیجه بیماری را نشان داده است. اما راه درمان در پزشکی این است که: چون ما می بینیم بیماری در بدن ایجاد شده باید همان موضع بدن را درمان کنیم درحالیکه به اصل قضیه که فشار عصبی و روانی بوده، توجه نشده است.

در مورد عوامل اختلال دوقطبی هم بعضی روانپزشکان می گویند: فیزیک مغز شخص دوقطبی با شخص سالم متفاوت است و یا گاهی می گویند: لیتیوم در بدن آن ها کم شده!
نکته اینجاست که چون فشارهای عصبی و استرس در ذهن بیمار انباشته شده باعث کاهش لیتیوم در بدن شده است؛ نه برعکس! تمام این موارد معلول و نتیجۀیک علت دیگر است و پرداختن به معلولات یا عامل ژنتیکی، نمی تواند یک مدل درمانی کامل و فراگیر ارائه دهد.

روش خودشفابخشی در پیشگیری از عوامل اختلال دوقطبی

این درحالی است که با روش خودشفابخشی یا Self Healing صدها نفر موفق به بهبودی کامل شده اند و همینطور افراد بسیاری موفق به پیشگیری از عوامل اختلال دوقطبی گشته اند؛ به این دلیل که خودشفابخشی، ریشه یابی اختلال دوقطبی می کند و پس از پاکسازی فشارهای عصبی و ورود به سبک زندگی سالم، تمامی اختلالات درون ذهن از بین خواهند رفت.