نگاهی دیگر به شکرگزاری و سپاسگزاری از خدا
تعریف و شناخت ما از نعمت و شکرگزاری باید تغییر کند؛ خیلی از عطا های خداوند را ما نادیده می گیریم و سپاسگزاری نمی کنیم فقط چون بدون منّت و رایگان به ما داده شده است. راه زیاد شدن نعمت ها شاکر بودن برای خدا است و در این درس با اهمیت و فواید شکر نعمت آشناتر می شویم.
رابطه شکرگزاری و رسیدن به نعمت ها
سپاسگزاری و یاد نعمت های خداوند و سخن گفتن درباره آن ، کوتاه ترین مسیری است که انسان می تواند برای دستیابی به وفور نعمت ها بپیماید.
قدرت معجزه آسای سپاسگزاری چنان آشکار و غیر قابل انکار است که در ادیان ، مذاهب و مکاتب مختلف به تفصیل از آن سخن به میان آمده است.
پس چه نیکوست که ذهن خود را بجای اندیشه های منفی ، بر نعمت های بی شماری که در اختیار داریم متمرکز نماییم و زبان خود را بجای سخنان لغو و بیهوده به سخن گفتن از نعمت های خداوند مشغول داریم و همواره سپاسگزار باشیم؛
زیرا این یک قانون جاودانه معنوی است که سپاسگزاری موجب افزایش نعمت و ناسپاسی مستوجب عذاب و سلب نعمت است.
رابطه سپاسگزاری و ایمان
شکرگزاری نعمت ها نزد خداوند از چنان جایگاهی برخوردار است که شرط یکتاپرستی و مقدمه ایمان به شمار می آید.
گویا انسان ناسپاس ایمانش دروغین است و بنده شیطان محسوب می شود و شیطان نیز از اهمیت این امر آگاهی دارد لذا تمام توانایی ها و شگرد های خود را بکار می گیرد و از هر سو به انسان یورش می برد تا او ناسپاسی کند و شکر نعمت را بجا نیاورد.
معنای صفت شاکر و شکور برای خداوند
خداوند خودش را ” شاکر دانا “معرفی می کند؛ عنوان ” شاکر “درباره خداوند چگونه معنا پیدا می کند؟! یعنی خود خداوند نیز شکرگزار است؟!
آری؛ گرچه ما انسان ها نسبت به خدا و نعمت هایش نا شکر و ناسپاس هستیم، اما خداوند خودش شاکر و سپاسگزار است؛ و این جای تاسف و خجالت برای ما دارد؛ از این رهگذر باید فهمید سپاسگزاری و شکرگزاری چقدر در عالم هستی تاثیرگذار و شگفت انگیز است.
از صفات خداوند ، شکور و شاکر است. یعنی کوچکترین کاری که تو انسان برای خودت انجام می دهی، خداوند می گوید: من از تو متشکرم!
دقت کردید! ما که به خدا نمی توانیم لطف کنیم ؛ همین که کمترین کاری برای خودمان انجام دهیم، خداوندی که آفریننده و مالک ماست از ما تشکر می شود.
تشکر از خدا باید قلبی باشد نه زبانی!
شایان توجه است که سپاسگزاری پیش از آنکه امری لفظی و زبانی باشد، امری قلبی است. سپاسگزاری حقیقی همواره با شادی قلبی همراه است و حتی اگر انسان به زبان سپاسگزار باشد اما قلبا اندوهناک و خشمگین باشد، این سپاس دروغین است و مقبول نمی افتد.
زیرا اولین شرط شکر ، رضایت به نعمت ها و شاد بودن به واسطه بهره مندی از نعمت های بی شمار خداوند است. از این رو اکثر مردم حتی آنان که به زبان سپاس می گویند، سپاسگزار واقعی نیستند و وضعیت دردناک زندگی ایشان در ابعاد مختلف فقط و فقط تاوان ناسپاسی آنان است.
نگاه نادرست به نعمت
شاید علت اینکه اکثر مردم در دام ناسپاسی می افتند، این است که گمان می کنند نعمتی ندارند تا بخاطرش خدای را سپاس گزارند و این بزرگترین خطای شناختی انسان و ناشی از ناآگاهی او نسبت به نعمت و یکسان دانستن آن با رفاه و دولتمندی است.
درحالی که نعمت شامل تمام امکاناتی می شود که خدای سبحان به انسان عطا فرموده تا به وسیله آن ادامه حیات دهد، امرار معیشت کند، زندگی خود را به پش ببرد و به کمال برسد.
- تک تک قطرات آب
- ذرات اکسیژن موجود در هوا
- غذایی که با آن نیرو برای ادامه حیات در بدن تولید می شود
- تک تک سلول هایی که هر کدام برای سلامتی و ادامه حیات وظیفه دارند
- درختانی که وظیفه پالایش هوا و تولید اکسیژن دارند
- پرتو خورشید
- ذره ذره خاک و…
با این تعریف همه و همه این ها ذره ای از اقیانوس بی کران نعمت هایی است که در آن غوطه ور هستیم اما باز می پرسیم آب کجاست؟!
به راستی اگر همه عمر را فقط به شمارش نعمت های خداوند اختصاص دهیم، هرگز نمی توانیم نعمت های او را بشماریم چه برسد به سپاس!
همان که خداوند در قرآن فرمود:
و ان تَعُدُّوا نعمت الله لا تُحصوها انَّ الله لغفورٌ رحیمٌ
قرآن کریم سوره نحل آیه 18
خداوند رحمان انبوهی از نعمت ها را چنان بی دریغ و به وفور و رایگان در اختیار انسان نهاده که اکثراً آنرا نعمت نمی دانند! شاید گمان می کنیم ، باید حتما منّتی روی سر ما بگذارند مانند مردمی که برای بخش بخش داده هایشان از ما بازخواست می کنند و با زبان اذیت می کنند!
آیا براستی اگر خداوند چنین لطفی در حق ما روا می دارد، آن نعمت از نعمت بودن افتاده است یا ما بی شرمانه آن را نعمت محسوب نمی کنیم در حالیکه هر لحظه از آن بهره مندیم و بدون آن امکان ادامه حیات نداریم.
کمی نعمت ها را بشماریم
خداوندا تو را ممنونم بخاطر تمام نعمت هایی که آن ها را شناختم و میلیاردها نعمتی که به من ارزانی داشتی اما نتوانستم آن را بشناسم و ممنونت باشم…
تورا سپاسگزارم بخاطر :
- اینکه مرا انسان و اشرف مخلوقات آفریدی
- بخاطر عشقی که از تو در سینه دارم…
- بخاطر عشقی که از بندگانت به من دادی تا بتوانم بدانها خدمت کنم و عشق بورزم…
- سلامتی که از مهمترین نعمت هاست
- بابت عمری که من دادی و امروز نیز دوباره به من هدیه دادی
- زیرا مرا با خودت آشنا کردی و از دیگران مرا بی نیاز آفریدی
- زیرا اجازه دادی که با تو سخن بگویم و شکرگزار تو باشم
- بخاطر نعمت های معنوی که راه و روش بندگی باشد؛ ایمان به تو و قرآن و پیامبران و جانشینان تو…
- بابت پدر ، مادر ، فرزند، همسر و دوستان خوب و …
- بخاطر چشم بینا و گوش شنوا و دست و پا هایی که همیشه از آنها استفاده نمودم
- بخاطر گنجینه های عظیم رزق و روزی که ارزانی داشتی
- بابت تک تک سلول های بدنم که برای ادامه زندگی من در تکاپو هستند
- چگونه عشق و سپاسم را به تو بیان کنم که مرا از نیست به هستی آوردی؟
- خدایا تورا سپاس گزارم بخاطر نعمت هایی که ندانستم ولی باز به من عطا فرمودی…
چقدر شکرگزار نعمت های خدا بودیم؟
در کتاب ” سلام خانم اسکاول شین ” نوشته دکتر سید مصطفی زارعی که قوانین و قواعد بازی زندگی به تفصیل نوشته شده آمده است:
تاکنون چند بار خداوند را به خاطر نعمت اکسیژن سپاس گفته ایم؟ همان نعمتی که بدون آن چند دقیقه بیشتر نمی توانیم زنده بمانیم!
چندبار خداوند را بابت نعمت درختان و گیاهان سپاس گفته ایم که در کنار زیبایی و تامین غذا ، به فرمان خداوند یکتا وظیفه تولید اکسیژن را نیز بر عهده دارند؟ براستی آیا می توانیم تعداد درختان روی زمین را بشماریم تا چه برسد که برای هرکدام از آنها خدای مهربان را سپاس گوییم.
” ضمن تشکر از اینکه شما دوست عزیز این مقاله را مطالعه می فرمایید، برای تغییر و نگاه جدید به شکرگزاری و دریافت آرامش فوق العاده در زندگی می توانید در دوره جامع خودآگاهی توحیدی که توسط دکتر سید مصطفی زارعی ارائه و تقریر می شود، شرکت نمایید.
داستان شکرگزاری انیشتین و همه افراد موفق
در صبح یک روز آفتابی انیشتین با همسرش مشغول خوردن صبحانه در باغ خانه خود بودند. آنان با آرامش روزنامه هایی را که روی میز صبحانه بود را ورق می زدند تا از آخرین اخبار دنیا مطلع شوند.
در این هنگام وز وز پرواز یک زنبور که در میان موهای سفید انیشتین پرواز می کرد، توجه آن دو را به خود جلب نمود.
انیشتین در حالیکه با دقت به زنبور کوچک نگاه می کرد گفت: اگر زنبور ها بمیرند، زندگی روی زمین بیش از چهار روز طول نخواهد کشید.
آیا تاکنون بابت وجود این حشره پربرکت که به اذن خداوند برای ادامه حیات ما تمام عمر کوتاه خود را به تلاش می گذراند، سپاسگزاری کرده ایم و آیا می توانیم تعداد آنها را بشماریم تا چه برسد به سپاسگزاری؟!
در بدن هر انسان به صورت تقریبی صد تریلیون سلول وجود دارد که هرکدام یک موجود زنده و هوشمند است و وظیفه منحصر به فرد به عهده دارد تا ما قادر به ادامه حیات باشیم، آیا می توانیم این تعداد موجود هوشمندی که برای تامین سلامتی ما تلاش می کنند را بشماریم چه رسد به سپاس؟!
سلب نعمت از افراد ناسپاس
اگر دقت کنیم همه ما در اقیانوس بی کرانی از نعمت های خداوند غوطه ور هستیم اما با بی توجهی از کنار آن ها عبور می کنیم و سپاس آن را بجای نمی آوریم؛ آنگاه توقع داریم نعمت های جدید وارد زندگی ما شود!
آنکس که قدرشناس داشته هایش نباشد، بی تردید لایق دریافت نعمت های جدید نیست بلکه شایسته است نعمت ها را یک به یک از دست بدهد و هر روز تاوان ناسپاسی اش را بیشتر و بیشتر بپردازد تا شاید بیدار شود و سر منشأ پریشانی خویش را دریابد و به سرزمین باشکوه و پر برکت سپاس درآید.
برای ورود به سرزمین نعمت خیز سپاسگزاری ، باید دریچه ای بگشایید و آن دریچه این است که همواره به کسانی بنگرید که از نعمت هایی که شما دارید محروم اند و گاهی حاضرند تمام داراییشان را ببخشند تا یکی از نعمت هایی که شما حتی به آن فکر نمی کنید را به دست آورند اما نمی توانند.
شکرگزاری بخاطر انبوه نعمت ها
به انسانی فکر کنید که قطع نخاع است و آرزو می کند همه داراییش را ببخشد و یک روز مانند شما توان قدم زدن داشته باشد اما نمی تواند…
به انسانی فکر کنید که بیماری تنفسی دارد و آرزو می کند همچون شما نفس عمیق بکشد، اما نمی تواند.
به انسانی فکر کنید که خانه و سرپناه ندارد و شب های سرد زمستان را در خیابان به سر می برد، از سرما به خود می لرزد و آرزو می کند مانند شما شب را در بستر گرم و آرام بخوابد؛ اما از این نعمت محروم است.
به انسانی فکر کنید که پدر و مادرش را از دست داده و آرزو می کند فقط یکبار دیگر آنان را در آغوش بکشد و از گرمای وجودشان نیرو بگیرد؛ اما نمی تواند.
آیا بازهم فکر می کنید نعمتی ندارید که بخاطرش خدا را سپاسگزار باشید؟
بیایید نعمت های بی بدیل و بی شمار خداوند را در زندگی ببینیم و همواره با قلبی شاد، زبان به سپاس او بگشاییم تا در زمره یکتاپرستان و سپاس گزاران باشیم و هرروز بیش از پیش از بارش نعمت های الاهی بهره مند گردیم.
خدایا چنان که به لطف خویش ما را روزی عطا کردی و در حمایت خود پرورش دادی پس نعمت های فراوانت را برما کامل کن و ناگواری های سخت را از ما دور فرما و بهره ای فراوان در دو جهان به ما عطا کن.
