قطع ارتباط شبکه هدایت تکوینی بخاطر ویروس ذهنی

خداوند آفرینش خود را پس از خلق رها نکرده است. ” هدایت تکوینی ” مخلوقات اعم از انسان و تمام جانداران ادامه راه آفرینش است و از شگفت انگیز ترین حقایق جهان هستی به شمار می آید. در مورد انسان مساله ” قطع ارتباط شبکه هدایت ” مطرح است؛ بخاطر ویروس های ذهنی که وی را به شرک می کشاند. ما درصدد هستیم که شما را با آنتی ویروس های ذهنی آشنا کنیم.

هدایت تکوینی چیست و در موجودات چگونه انجام می شود؟

گونه ای از هدایت است که اکتسابی و اختیاری نیست و خداوند در سیستم و کد های آفرینش و مخلوقات اعم از انسان و سایرین قرار داده تا یک مسیر آرمانی برای رسیدن به هدف مطلوب را طی کنند.

هدایت تکوینى به صورت انگیزه ها و قوانین حاکم بر موجودات (اعم از انگیزه هاى درونى و برونى) انجام می شود. در ادامه مثال هایی درباره هدایت در طبیعت از جمله حیوانات ارائه می شود و سپس مقایسه ای بین موجودات و انسان به عنوان اشرف مخلوقات بیان می شود.

نمونه هدایت تکوینی در انسان ها

به عنوان مثال خداوند از یکسو پستان مادر و شیر آن را براى تغذیه طفل آفریده و به او عاطفه شدید مادرى داده و از سوى دیگر، در طفل انگیزه اى فطری قرار داده که او را به سوى پستان مادر مى کشاند و این آمادگى و جاذبه دو جانبه در مسیر هدف ، در همه موجودات دیده مى شود و همان هدایت است.

دقت در ساختمان هر موجود و مسیرى را که در طول عمر خود طى مى کند، به وضوح این حقیقت را نشان مى دهد: برنامه ریزى دقیقى دارد و دست هدایت تکوینی نیرومندى پشت سر آن است که آن را براى اجراى این برنامه ها کمک مى کند و این نشانه دیگرى از ربوبیت خدا است.

اکتشافات علمى به ما امکان مى دهد: چهره هاى تازه ، شگفت آور و شوق انگیزترى از این تقدیر و برنامه ریزی را در تمام ذرات جهان بنگریم.

راز هدایت جانداران و حیوانات

دانشمند معروف ” کریسى موریسن ” در کتاب ” راز آفرینش انسان ” نمونه هائى از این راز بزرگ را در مورد هدایت حیوانات و انواع مختلف جانداران آورده است که ذیلاً به قسمتى از آن با مختصر تغییر و تکمیل اشاره مى شود:

• پرندگان مهاجر ؛ گاهى هزاران کیلومتر راه در یکسال بر فراز اقیانوس ها، جنگل ها و بیابان ها مى پیمایند. هرگز آشیانه خود را گم نمى کنند و بعد از بازگشت ، درست به وطن اصلى باز مى گردند.
• هدایت تکوینی در زنبور عسل بدین صورت است که هر چقدر از کندوى خود دور شود و باد آن را این طرف و آن طرف ببرد، باز دقیقاً به آشیانه خود بر مى گردد، در حالى که انسان براى بازگشت به وطن احتیاج به نشانه ها و آدرس هاى دقیق و راهنما دارد.
• بسیارى از پرندگان در نهایت ظلمت و تاریکى شب ، اهداف خود را مى بینند و این از طریق چشمانى است که در برابر اشعه ” مادون قرمز ” حساسیت دارد و همچنین دستگاه رادار مانندى که در وجود بعضى از آنها نهادینه شده است.
• سگ ها ؛به خاطر داشتن شامه اضافى مى توانند هر حیوانى که در مسیر آنها باشد را از طریق بو بشناسند، در حالى که انسان حتى با وسائلى که در دست دارد قادر به چنین مطلبى نیست.
• نوعى ماهى کوچک ؛ سال ها در دریا زندگى مى کند سپس براى تخم ریزى به همان نهرى که در آن متولد شده باز مى گردد. او بر خلاف موج رُود پیش مى رود و موطن اصلیش را که مناسب پرورش است، بعد از سال ها در فاصله دور دستى پیدا مى کند!

سردرگمی و گمراهی انسان چه توجیهی دارد؟

این در حالی است که ما شاهد تباهی و سردرگمی و گمراهی انسان ها هستیم و نابسامانی که در زندگی انسان و جوامع بشری وجود دارد در زندگی هیچ موجودی در جهان هستی یافت نمی شود.

سوال این است که آیا انسان به عنوان شاهکار آفرینش خداوند از این سیستم هدایت تکوینی شگفت انگیز مستثنی است و خداوند او را رها کرده است؟!
پاسخ منفی است. حتما خداوند اشرف مخلوقات خود یعنی انسان را نیز به سیستم هدایت و مسیریاب در زندگی مجهز نموده است.

پس چرا انسان نمی تواند از این سیستم مسیر یاب استفاده کند و مسیر خود برای یافتن و ساختن یک زندگی زیبا و لذت بخش را بپیماید؟

ویروس های ذهنی انسان دلیل قطع ارتباط است

پاسخ این است که سیستم درونی انسان به دلیل پیچیدگی خاص آن، قابلیت هک شدن و ویروسی شدن دارد. زمانی که این سیستم ویروسی شد، ارتباط او با شبکه هدایت جهانی قطع می شود و GPS وجودی او برای نشان دادن مسیر از کار می افتد.

در این هنگام انسان دچار حیرت و سر درگمی شده و مسیر درست را گم کرده و سر از تباهی و شکست در می آورد.

تنها راه برای اتصال مجدد به شبکه جهانی هدایت تکوینی ، یافتن ویروس های ذهنی و از بین بردن آن است. اندیشه های منفی دقیقا همان ویروس های ذهنی هستند که باید از درون ما پاکسازی شوند، اتصال ما دوباره برقرار خواهد شد و نیروی شهودی درون ما به عنوان GPS ، نقشه درست رسیدن به مقصد را به ما نشان خواهد داد.

در مقالات بعدی مفصلاً درباره آنتی ویروس های ذهن انسان می پردازیم تا تبیین شود که اگر شخصی ارتباطش با مرکز هدایت تکوینی عالم برای مدت زمان محدودی قطع شد، بتواند دوباره آن را اکتیو کند.